วันเสาร์ที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2557

กิจกรรมวัยรุ่นที่ โครงการศึกษาวิจัยและพัฒนาสิ่งแวดล้อมแหลมผักเบี้ย อันเนื่องมาจากพระราชดำริ จังหวัดเพชรบุรี


บทความนี้ผมจะขอกล่าวถึงการศึกษาดูงานที่ทรงคุณค่ายิ่งของการเป็นวัยรุ่นรักษ์สิ่งแวดล้อมเลยทีเดียว คือการได้ไปดูงานที่ โครงการศึกษาวิจัยและพัฒนาสิ่งแวดล้อมแหลมผักเบี้ย อันเนื่องมาจากพระราชดำริ  ตำบลแหลมผักเบี้ย อำเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี
      The King’s Royally Initiated Laem Phak Bia Environmental Research and Development
       Project Laem Phak Bia Sub-distric, Ban Laem Distric, Petchaburi Province

เป็นโครงการเพื่อแก้ปัญหามลภาวะต่างๆตั้งแต่ ขยะ ไปจนถึงเป็นการแก้สภาพนน้ำเน่าเสียด้วยกลไกจากธรรมชาติ  ตามพระราชดำริแห่งองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ซึ่งจากการศึกษาเราได้เน้นไปที่ ระบบบำบัดน้ำเสีย ซึ่งมี 4 ระบบบำบัดน้ำเสียให้ธรรมชาติช่วยธรรมชาติ
          ขออนุญาตนำเนื้อหาที่ได้จาก พี่ๆวิทยากรในโครงการฯ ซึ่งได้อธิบายว่า  ที่มีโครงการแห่งนี้เพราะสมัยก่อนที่นี่จะพบกับปัญหาน้ำเสียถึงขนาดใช้น้ำไม่ได้เลย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ พระองค์ทรงมีพระราชดำริจัดตั้งโครงการแห่งนี้ขึ้นเพื่อบำบัดน้ำเสีย ซึ่งมีด้วยกันถึง 4 ระบบ คือ...
          ระบบแรก คือ บ่อบำบัดน้ำเสีย เวลาที่มีน้ำเสียไหลมาแต่ละบ่อก็จะไหลล้นผ่านอาคารระบายน้ำด้านบน และเชื่อมต่อกันทางตอนล่างของบ่อถัดไปเป็นลำดับก่อนที่จะนำคืนสู่แหล่งน้ำธรรมชาติ
          ระบบที่สอง คือ ระบบพืชและหญ้ากรองน้ำเสีย ซึ่งให้พืชช่วยบำบัดนำเสียโดยการให้น้ำเสียไหลผ่านแปลงหญ้าและหญ้าที่ดีที่สุดก็คือ หญ้าธูปฤาษี ที่ช่วยปล่อยออกซิเจนจากรากลงไปเติมน้ำให้กลายเป็นน้ำดีได้ และเมื่อครบ 90 วัน ก็จะตัดพืชออก พอตัดแล้วก็นำไปให้กลุ่มแม่บ้านทำเครื่องสานเพื่อเพิ่มประโยชน์และสามารถสร้างรายได้ให้กับกลุ่มแม่บ้านได้
          ระบบที่สาม คือ ระบบพื้นที่ชุ่มน้ำเทียม กลไกก็จะคล้ายกับระบบพืชและหญ้ากรอง แต่จะแตกต่างกันด้วยวิธีการ
          ระบบที่สี่ คือ ระบบแปลงพืชป่าชายเลน โดยการให้ธรรมชาติบำบัดด้วยตัวของมันเองตามระยะเวลาการขึ้นลงของน้ำทะเลในแต่ละวัน อาศัยระบบรากของพืชป่าชายเลนช่วยปล่อยก๊าซออกซิเจนเติมให้กับน้ำเสียและจุลินทรีย์ในดินและชาวบ้านจะไม่เข้ามายุ่ง เพราะเป็นพื้นที่ของงานวิจัยและเมื่อมีโครงการฯ เข้ามาชาวบ้านก็จะเริ่มอนุรักษ์โดยการไม่ปล่อยน้ำเสียลงแม่น้ำ หรือว่าถ้าเขาจะปล่อยก็จะใช้ผ่านถังดักไขมัน หากบ้านไหนยังไม่มี ชาวบ้านจะมารับถังดักไขมันที่โครงการฯ ได้

        การศึกษาดูงานที่ทรงคุณค่ายิ่งของผมนั้น  นอกจะได้ศึกษาเทคโนโลยีการบำบัดน้ำเสียตามแนวพระราชดำริ
แล้วยังได้ทำกิจกรรมต่างๆอีกมากมาย อาจเป็นเพราะท่านอาจารย์ ที่พาพวกผมไปนั้นท่านเป็นนักวิจัยอยู่ที่นั้นด้วย ท่านเลยให้พวกผม ไปเป็น ผู้ช่วยนักวิจัยที่นั้น กิจกรรมมันส์ๆ ลุยๆ สนุกสนานแบบที่วัยรุ่นเขาชอบทำกัน แต่เป็นกิจกรรมที่เต็มไปด้วยความรู้ ประสบการณ์ ถ้าจำไม่ผิดพวกผมใช้ชีวิตอยู่ที่นั้น เป็นสัปดาห์ แต่รวมๆ ที่เป็นผู้ช่วยนักวิจัยนั้น ใช้เวลาเป็นปี เลยทีเดียว การวิจัยและกิจกรรมที่ได้ทำในบริเวณโครงการศึกษาวิจัยและพัฒนาสิ่งแวดล้อมแหลมผักเบี้ยก็ เช่น 1.การศึกษาจำนวนพวกปู พวกสัตว์ ที่อยู่กับป่าชายเลย ก็เป็นการสุ่มตัวอย่างว่าพื้นที่เท่านี้มีเท่าไหร่ เช่นเดียวกับการนับต้นโกงกาง ต้นไม้ในป่าชายเลน ว่า มีกี่ต้น ต้นเล็ก ต้นใหญ่ ต้นอะไรบ้าง ในพื้นที่ที่สุมตัวอย่าง 2.การเป็นส่วนหนึ่งของระบบบำบัดน้ำเสีย นั้นคือ การปลูกต้นธูปฤาษี กกกลมในบ่อบำบัดน้ำเสีย นอกจากปลูกแล้ว ยังมีการตัด เพราะเครื่องจักรทุกตัวย่อมมีอายุการใช้งาน แต่ต้นธูปฤาษี กกกลม ไม่ได้ตัดทิ้ง ตั้ดออกมาใช้ประโยชน์ต่อโดยชาวบ้านเขาเอาไปทำผลิตภัณฑ์ ของใช้ ของประดับ ต่างๆนานา เช่น เสื่อ  ผมยังเคยคิดว่า ในอนาคตวันหนึ่งข้างหน้า ถ้าผมมีโอกาส ได้ช่วยสังคมพัฒนาชุมชุนในด้านการบำบัดน้ำเสียในชุมชน ผมจะน้อมนำแนวพระราชดำริฯ ไปใช้ประโยชน์ 
และผมคิดว่า ผมจะไปศึกษา ไปเยี่ยม ไปเที่ยว ที่โครงการฯโครงการศึกษาวิจัยและพัฒนาสิ่งแวดล้อมแหลมผักเบี้ยอีกถ้ามีโอกาส เพราะตลอดเวลาที่ได้ไปทำกิจกรรมที่นั้น ก็ได้เที่ยวชม จังหวัดเพชรบุรี
พอสมควร ซึ่งถือว่าเป็นจังหวัดที่มีแหล่งท่องเที่ยวแบบวัยรุ่นๆ วัยรุ่นรักษ์สิ่งแวดล้อมพอสมควร ไม่ว่าจะเป็น การเดินลงไปเก็บหอยเอง ที่แหลมผักเบี้ยนั่นแหล่ะซึ่งน้ำจะลงปีละครั้ง (อันนี้ผมจำเดือนไม่ได้ )ที่ให้เราได้เดินลงไปได้
การที่ได้ไปดูเขาแข่งเรือบอกเลยครั้งแรกในชีวิต พากษ์มันส์มาก
การที่ได้ไปไหว้พระที่วัดต่างๆ อย่าลืมดูแลของ ทรัพย์สิน เราดีดีด้วย ลิงมันดื้อมาก ขโมยขนมกับมือเพื่อนผมเลย มีอีกเยอะๆครับ เมืองเพชร แต่สุดท้ายเมื่อจะจากเมืองเพชร ก็อย่าลืม ขนมหม้อแกง เจ้าเดิม เกือบทุกร้าน แต่มีร้านหนึ่งที่ คนเมืองเพชรเขารู้กัน ว่าเป็นเจ้าดั้งเดิมจริงๆ ผมไปอุดหนุนมาแล้ว อยากรู้ต้องถามคนเมืองเพชรนะครับ ร้านไหน แต่ผมว่า อร่อยเกือบทุกร้านแหล่ะครับ เพราะเป็นของดี จังหวัดเพชรบุรี
               สุดท้ายของบทความนี้ ในฐานะวัยรุ่นรักษ์สิ่งแวดล้อม ผมอยากจะบอกว่า ผมภูมิใจมากที่มีพระมหากษัตริย์ที่เปี่ยมล้นด้วยพระเมตตาและความห่วงใย
ทรงเล็งเห็นถึงปัญหาต่างๆของประชาชน เอาง่ายๆเรื่องน้ำ พระองค์ท่าน พระราชทานโครงการตั้งแต่ไม่มีน้ำ ก็มีโครงการฝนหลวง มีน้ำมากก็มีโครงการเขื่อนต่างๆเก็บกักน้ำ โครงการใช้ประโยชน์จากน้ำต่างๆ สุดท้ายของน้ำ น้ำเสีย พระองค์ท่านยังมีโครงการบำบัดน้ำเสีย ที่มีประโยชน์มาก นี่ก็เป็นหนึ่งสาเหตุ ที่ทำให้ผมรักษ์สิ่งแวดล้อม ทำให้ผมอยากดูแลสิ่งแวดล้อมให้ดี ไว้ให้คนรุ่นหลังได้มีสิ่งแวดล้อมดีดีในประเทศไทย อย่างที่พระองค์ท่านได้ทำให้ประเทศไทย แสนเท่า ล้านเท่า หาที่สุดไม่ได้เมื่อเทียบกับเราทำเพื่อส่วนรวมทำเพื่อประเทศ ทรงพระเจริญ

 














วันอังคารที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2557

บทความแรกของ วัยรุ่นรักษ์สิ่งแวดล้อม

                   บทความแรกผมอยากจะบอกประวัติ บอกที่มาที่ไปของสาเหตุที่ผมทำ Blog นี้ขึ้นมา ก็เพื่ออยากจะแชร์เรื่องราวประสบการณ์ อาจจะมีความรู้บ้าง  อีกแง่หนึ่งของชีวิตวัยรุ่นในแบบของผม ที่ผมเรียกตัวเองว่า วัยรุ่นรักษ์สิ่งแวดล้อม  แน่นอนครับ การเป็นวัยรุ่นนี้มันเหนื่อยจริงๆ  โดยเฉพาะ วัยรุ่นตั้งตัว นี่เหนื่อยโคตรๆ นอกจากจิตใจที่ยังชอบความมันส์ ฮา ชอบท่องเที่ยว ชอบรื่นเริงสังสรรค์ ตามประสาวัยรุ่น แต่ยังต้องทำมาหากิน เพื่อความอยู่รอด ความไม่เป็นภาระของครอบครัว และเพื่อการสร้างครอบครัวใหม่ของตัวเอง จึงอยากจะบอกเหลือเกินว่า เป็นวัยรุ่นตั้งตัว นี้มันเหนื่อยจริงๆ
           แล้วมันเกี่ยวอะไรกับ วัยรุ่นรักษ์สิ่งแวดล้อม  มันก็อาจจะเป็นนิยามของผมเองนะครับ ที่ตั้งขึ้นมาให้เหมาะกับเรื่องราวของตัวเอง เพราะทุกวันนี้ผมก็ทำมาหากินอยู่กับเรื่อง สิ่งแวดล้อม จนจะคิดอะไร ทำอะไร มันก็จะมี คำว่าสิ่งแวดล้อมนี้อยู่ในหัวสมองของผมเสมอมา อาจจะเป็นเพราะผมเรียนจบด้านสิ่งแวดล้อมมาครับ

         ผมจบ ป. ตรี  วท.. สิ่งแวดล้อม ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง อาจจะไม่โด่งดังมากนัก แต่ขอบอกไว้เลยว่า ที่ผมเรียนจบมาผมก็มีครูบา อาจารย์ ที่สอนผมมาอย่างดีเหมือนกัน รุ่นพี่รุ่นน้องที่จบสาขาเดียวกับผมต่างก็มีงานการทำกันทุกคน ก็คงเหมือนๆกันกับ
มหาวิทยาลัยอื่นๆ หล่ะครับ


          ตอนผมเรียนจบผมก็ได้งานทำเลย ก็เป็นงานที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมอีกแหล่ะครับเป็นบริษัทเอกชนที่มีชื่อเสียงด้านการฝังกลบกากอุตสาหกรรม ที่แรกผมก็ทำงานมาสองปีกว่าๆ แล้วก็เปลี่ยนงาน อาจจะด้วยเพราะต้องการหาประสบการณ์เพิ่ม หรือ เพราะต้องการหาความก้าวหน้าให้กับตัวเอง แต่จะเพราะอะไร งานที่ผมทำปัจจุบันก็ยังหนีไม่พ้นงานด้านสิ่งแวดล้อม น้ำ อากาศ กากฯ แสง เสียง ความร้อน เหมือนเดิมครับ
     
             และตลอดระยะเวลาการทำงานด้วยความที่เป็นวัยรุ่น ผมก็ไม่เคยที่จะหยุดการ หาความสนุกสนาน หาความเพลิดเพลินเจริญจิตใจให้กับชีวิต ตลอดเวลา ไปเที่ยวโน่น เที่ยวนี่ กับเพื่อนกลุ่มนั้น กลุ่มนี้ จนได้ตั้งเป้าหมายในกลุ่มเพื่อนที่สนิทและไปด้วยกันบ่อยๆแล้วว่าเราจะไป ทริปใหญ่ๆ อย่างน้อยปีละครั้ง หนีไม่พ้นสิ่งแวดล้อมหรอกครับ ทะเล ภูเขา น้ำตก กางเต้นนอน หุงหาอาหารกินเอง  และทริปเล็กๆ รวมตัวได้เมื่อไหร่ เราลุยทันที ลุยที่ว่าอาจจะแค่หาอาหารกินครับ                                                                                 นี่จึงเป็นสาเหตุที่ผมอยากจะทำ Blog ของผมขึ้นมา เผื่อมีความรู้ดีดีจากการทำงานด้านสิ่งแวดล้อมในโรงงาน  เรื่องราวประสบการณ์ต่างๆจากการท่องเที่ยว จะได้แชร์ไว้ใน Blog ของตัวเอง                                                                                        (ขอขอบคุณเพื่อน อนุพล นามโพธิ์ ที่ให้คำปรึกษาการทำ Blog ครั้งนี้ครับ) 12-08-2014